تابان

 

 

رنج  این  روضه  مرا  سوزانده

که  لعینی  دل  تو  لرزانده

خانه  ای راکه ملک درآن است

دشمنت با شرری سوزانده

آنچنان سخت هجوم آوردند

که دهان همگی وامانده

بسکه بیرحم تورامیبردند

کفشهایت دم درجامانده

به جفاکاری وحرمت شکنی

دشمنت کینه به دل میرانده

بخداسختترازاین غم نیست

که عدوچشم توراگریانده

بارالهاتونیارآنروزی

که شودحجت حق درمانده

دل من هم به تسلای غمت

پشت دیواربقیع جامانده