سفارش تبلیغ
صبا ویژن

امروز کاروان امام حسین علیه السلام کجا هستند؟

کاروان عاشورا طبق قول مشهور بین محدثین روز هشتم ذی‌الحجه سال 60 هجری از مکه به سمت عراق حرکت کرد و در این سفر طولانی براساس آنچه در تاریخ ذکر شده در منازل زیادی توقف کرده و به راه خود ادامه دادند.
در این نوشتار منازل امام حسین(ع) تا کربلا را مرور می‌کنیم:

«ابطح» «تنعیم» «صَفاح»

یازدهم ذی‌الحجه امام حسین(ع) و کاروان کربلا به منزل اول، ابطح رسیدند و یزیدبن‌ثبیط بصری و چند نفر از فرزندانش به همراه جمعی از شیعیان به آن حضرت ملحق شدند سپس حرکت کرده و به منزل دوم یعنی تنعیم و بعد از آن به منزل سوم یعنی صفاح رسیدند.

«وادی عقیق»

دوازدهم ذی‌الحجه حضرت اباعبدالله حسین(ع) به وادی عقیق رسیدند.

«وادی صفراء»

در سیزدهم ذی‌الحجه امام و اهل‌بیت ایشان به وادی صفراء رسیدند که سرزمینی بود دارای زراعت و نخل‌های فراوان، در این منزل "مجمع" و "عبّاد" و همراهانش به حضرت ملحق شدند و آن دو بزرگوار در کربلا به شهادت رسیدند.

«ذات عِرق»

در این روز مصادف با چهاردهم ذی‌الحجه امام با یاران و اهل بیت خود به منزل ذات عرق رسیدند.

«حاجِر»

در این روز که طبق اخبار پنج‌شنبه بود، امام حسین(ع) به منزل حاجر رسیدند و در اینجا بود که برادر رضاعی خود عبدالله‌بن‌یقطر یا قیس‌بن مسهر را با نامه‌ای به سوی حضرت مسلم فرستادند که در قادسیه توسط حصین‌بن نمیر دستگیر شد.

«فَید» 9- « اجفُر» 10- «خُزیمِیه»

در روز 16، 17، 18 و 19 ذی‌الحجه امام حسین(ع) به ترتیب به منزل فَید، اجفُر و خزیمیه رسیدند که منزل اجفُر در 36 فرسخی مکه قرار داشت.
همچنین امام حسین(ع) یک شب و روز در منزل خزیمیه ماندند در همانجا و همان شب بود که زینب کبرا علیهاالسلام بیرون از خیمه‌ها صدای هاتفی را شنید که دو بیت شعر خواند، مضمونش این بود که این کاروان به سوی مرگ می‌رود. امام حسین علیه‌السلام در پاسخ خواهرش فرمود: خداوند هرچه را مقدر فرموده است، خواهد شد.

«شقوق» « زرود» « ثعلبیه» «زباله»

در روز 20 ذی‌الحجه امام به منزل شقوق رسید و گفته شده در اینجا بوده که فرزدق با امام حسین(ع) ملاقات کرد. در روز 21 ذی‌الحجه آن حضرت و یارانش در منزل زرود توقف کردند و در آنجا زهیربن قین‌بجلی امام را ملاقات کردند. در 22 ذی‌الحجه نیز کاروان کربلا به منزل ثعلبیه رسید که یکی از دهات مخروبه بود و بنابر نقلی در این منزل دو نفر از سمت مکه به طرف امام آمدند و خبر شهادت جناب مسلم و هانی را به امام(ع) دادند و امام چند بار فرمود:" انا الله و انا الیه راجعون" صدای گریه و ناله بلند شد.
البته شیخ مفید و علامه مجلسی گفته‌اند در منزل زباله که 23 ذی‌الحجه امام و اهل بیت به آنجا رسیدند خبر شهادت مسلم‌بن‌عقیل و هانی به امام داده شد.

«القاع»

در روز 24 ذی‌الحجه سال 60 هجری امام به منزل القاع رسیدند.

«عقبه» 17- «شَراف» 18- «ذوحُسُم»

کاروان کربلا در ادامه مسیر خود روز 25 ذی‌الحجه به منزل عقبه رسیدند که از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند: هنگامی امام حسین(ع) بالای وادی عقبه آمد به اصحاب فرمود: نمی‌بینم خود را مگر آنکه به دست دشمن کشته شوم. عرض کردند چرا یا اباعبدالله؟ فرمود: رویایی دیدیم که سگ‌هایی چند بر من حمله می‌کنند و یکی از آن سگ‌ها که موذی‌ترین آنها بود سگی پیس بود.
در روز 26 ذی‌الحجه حضرت اباعبدالله(ع) با اهل بیت احزاب به منزل شراف رسیدند این منزل دارای آب زیادی بود و امام به جوانان امر فرمودند که آب بردارند و از این منزل به بعد بود که عبیدالله ‌بن‌زیاد لشکری برای مانع شدن آن حضرت از ورود به کوفه فرستاد.
روز 27 ذی‌الحجه امام به منزل ذوحُسُم یا ذوحسی، ذوخشب، ذوجشمی، رسیدند. نقل شده امام امر فرمودند خیمه‌ها را برپا کنند در این هنگام لشکر حربن‌یزید ریاحی نزدیک به هزار سرباز رسیدند، امام به جوانان دستور داد تا آنان را با اسب‌هایشان سیراب کنند آنها این‌کار را کردند ظروف و تشت‌ها را پر آب کردند و نزد چارپایان بردند و آنها را سیراب کردند.

« عُذیب‌الهجانات» «قطقطانیه»

28 ذی‌الحجه کاروان کربلا به منزل عذیب‌الهجانات رسید در این منزل طرمّاح و نافع به امام حسین(ع) ملحق شدند و حر‌بن یزید ریاحی قصد داشت آنها را بگیرد و برگرداند که امام فرمود: آنها اصحاب من هستند و حر مانع نشد. به قولی در این منزل بود که خبر شهادت قیس‌بن‌مسّهرصیداوی را به آن حضرت دادند.
روز 29 ذی‌الحجه حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) به همراه لشکر حرّ به قطقطانیه رسیدند و بنابر روایتی از امام صادق(ع) هنگامی که در این منزل نزول اجلال فرمودند چشم حضرت به خیمه‌ای بنا شده افتاد و پرسید: این خیمه از آن کیست؟ عرض کردند: از آن عبیدالله‌بن‌حرّجعفی است.

«قصر مقاتل»

کاروان کربلا پس از 23 روز سفر سخت و طولانی روز اول محرم الحرام در قصر مقاتل نزول اجلال فرمودند و مشهور است که در این منزل عبید‌الله‌بن حرّ‌جعفی با امام ملاقات داشتند و دعوت به یاری کردند، ولی او اجابت نکرد و بعدا پیشمان شد. در ادامه این روز یعنی اول محرم امام حسین(ع) و یارانشان به سرزمین نینوا رسیدند.

ورود امام حسین(ع) به کربلا

بنا بر مشهور در این روز حضرت اباعبدالله‌حسین(ع) با اهل بیت و اصحابشان وارد کربلا معلی شدند. در اینجا اسب حضرت حرکت نکرد، امام پرسیدند نام این سرزمین چیست؟ گفتند: «غاضریه» نام دیگرش را پرسیدند، گفتند: «شاطی‌الفرات». فرمودند: اسم دیگری هم دارد، گفتند: «کربلا» هم می‌گویند. در این هنگام حضرت آهی از دل کشیدند و گریه شدیدی کردند و فرمودند: «به خدا قسم زمین کربلا همین است! به خدا اینجا مردان ما را می‌کشند! به خدا قسم اینجا زنان و کودکان ما را به اسیری می‌برند! به خدا قسم اینجا پرده حرمت ما دریده می‌شود!. ای جوان مردان فرود آید که محل قبرهای ما اینجاست ...».

منابع:
الارشاد، اعلام الوری، مسار الشیعه، بحارالانوار، مصباح‌المتهجد، مصباح کفعمی، کامل الزیارات
مناقب آل ابی‌طالب، الامام الحسین(ع) و اصحابه، الغدیر، طبقات الکبری، نفس‌المهموم، لهوف، معالی السبطین
/30462



شهادت مسلم بن عقیل علیه السلام تسلیت باد

 

وقت غروب بود و کسی در حرم نبود

 

وزخیل همرهان احدی یاورم نبود

 

کس نیست در برم بجز از سایه    تنم

 

آن هم چو روزرفت دگر در برم نبود

 

امروز کوفیان همه کردند بیعتم

 

آمد غروب و نیست یکی,باورم نبود

 

درکوچه های کوفه روان گشته ام ولی

 

غیر از هوای یار دگر در سرم نبود

 

از فرط خستگی دگرم نای راه رفت

 

تا اینکه طوعه در به رخ مضطرم گشود

 

لطفش اگر چه با من دلخسته یار بود

 

بیش از شبی به خانه او سنگرم نبود

 

فر دا رسید وگشت مرا صبح رستخیز

 

خواندم به اشک دیده و خون لبم سرود

 

یارب زبام دار العماره رسان زمن

 

برساحت حسین و به میر حرم درود

 


عرض تسلیت شهادت امام باقر علیه السلام و یو م الترویه

از شهر مکه نیمه شب یک کاروان دل می رود
زهرا به دنبالش روان منزل به منزل می رود
در هر قدم بر آسمان شیون ز محمل می رود
جان دو عالم سر به کف دنبال قاتل می رود
ای ساربان ای ساربان محمل مران محمل مران
ای مرغ شب ای مرغ شب خون گریه کن بر کاروان

مظلوم حسین مظلوم حسین
مظلوم حسین مظلوم حسین
ره دور و صحرا پر خطر غم زاد و محنت راحله
پیوسته می گردد اجل دور سر این قافله
پشت سر هر ناقه ای قلب هزاران سلسله
زینب بود این نیمه شب گرم نماز نافله
ای آسمان بردی کجا از خانه صاحب خانه را
کردی به صحرا در به در شمع و گل و پروانه را

مظلوم حسین مظلوم حسین
مظلوم حسین مظلوم حسین
ای دل بنال ای دل بنال امشب شب زاری شده
بر دختران فاطمه هنگام غمخواری شده
اشک طرماح عدی از دیدگان جاری شده
با نغمة گرم هُدی گرم عزاداری شده
بر گوش جانم می رسد از کاروان این زمزمه
یا فاطمه یا فاطمه یا فاطمه یا فاطمه
مظلوم حسین مظلوم حسین
مظلوم حسین مظلوم حسین
ای کعبه غرق ماتمی پس شور و احساست چه شد

ریحانة ختم رسل شمع دل ناست چه شد
گل های باغ فاطمه باغ گل یاست چه شد
پاسخ بده پاسخ بده ای کعبه عبّاست چه شد
برگو چه کردی ای حرم باغ و بهار و لاله را
پیر و جوان و کودک و شش ماهه و سه ساله را
مظلوم حسین مظلوم حسین
مظلوم حسین مظلوم حسین
ای ساربان ای ساربان آهسته تر آهسته تر
محمل مران محمل مران جان دو عالم را مبر
نای هدی کمتر بزن اینگونه از سوز جگر
تو می روی پشت سرت گردیده زهرا نوحه گر
امشب چراغ قافله روی علی اکبر شده
دامان محمل نیمه شب گهوارة اصغر شده
مظلوم حسین مظلوم حسین
مظلوم حسین مظلوم حسین


زائر صاحب خانه خدا

به کعبه روی نهادم طواف روی تو کردم

کنار بیت خدا آرزوی کوی تو کردم

در استلام حجر یاد جای دست تو بودم

زپرده حرم احساس عطر بوی تو کردم

چو با خدای تو گفتم سخن سخن زتو گفتم

به بزم خلوت معبود گفتگوی تو کردم

بیا و لحظه ای از ماه رخ نقاب برافکن

که عمر خود همه را صرف جستجوی تو کردم

اگر چه قبله من کعبه بود وقت عبادت

نگه به کعبه ولی روی دل به سوی تو کردم

به ساقی و می و پیمانه بهشت چه حاجت

که جام خالی خود را پر از سبوی تو کردم

به غیر جان که نگه داشتم برای وصالت

تمام هستی خود وقف تار موی تو کردم

گشوده گشت به رویم در تمام حقایق

چون نگاه خیالی به ماه روی تو کردم

تویی که «میثم» آلوده را جواب نکردی

منم که غسل ولایت به آب جوی تو کردم