چه میشود عیان شوی مرا عزیز جان شوی
بگو چرا بگو کجا رفتی
دیده بر رهت دارم در دل شب تارم
در غم تو بیمارم تا دوباره برگردی
به هر کرانه رفته ای به یک بهانه رفته ای
دلم نشانه رفته ای بجویمت زبی نشان ها
دوباره پیش من بیا
ببین که میشود به پا نوای شور و نغمه ها
به کوه و دشت و آسمان ها
ببین که دل شکسته ام به گوشه ای نشسته ام
به جز تو دل نبسته ام دمی بمان به پیش من عزیز جانم
زدیده خون شود روان به یادت ای امید جان
زچشم من مشو نهان که در فراغ روی تو رسد خزانم
دیده بر رهت دارم در دل شب تارم
بر قلب ما ز نور محبت صفا بده
با یک نظرت کدورت دل را جلا بده
زایل کن آن چه از دل ما محو کردنی است
از راه لطف، آن چه پسندی به ما بده
شد کار ما مجاز، ازین قلب بی ثبات
این دل بگیرو، آینه ای حق نما بده
عیسی دمی و، از تب هجران گداختیم
آخر عیادتی کن و، ما را شفا بده
شاها! پناهگاه جهانی حریم توست
در بارگاه خویش مرا نیز جا بده
از خود چو ذره اوج گرفتم به مهر تو
اذن دخول آن حرم کبریا بده
شاه رئوف و، ضامن آهو، رضا تویی
ما را پناه، محض رضای خدا بده
شمس الشموس و، چشمه نور هدایتی
با یک نظر، چراغ دلم را، ضیاء بده
باشد رضای تو، به رضای خدا قرین
تا حق رضا شود، به نجاتم رضا بده
از عالمی چو دیده به دست تو دوختیم
جود تو آن چه گفت به مشتی گدا بده
یار آمد از کمال عطوفت به خواب من
برخیز وجان خویش،(حسان) رو نما بده
حبیب چایچیان(حسان)
